دامپینگ در تجارت بین المللی

معنی و مفهوم دامپینگ در تجارت بین المللی یعنی زمانی اتفاق می‌افتد که کسب‌ و کارهای یک کشور قیمت فروش صادرات خود را کاهش دهند تا سهم بازار را به دست آورند یا به طور واضح تر زمانی که یک شرکت یا کشوری محصولات خود را با قیمتی کمتر از قیمت داخلی خود صادر می کند.

دامپینگ چیست؟

در واقع دامپینگ یک اصطلاحی در زمینه تجارت بین المللی است. زمانی که یک کشور یا شرکتی محصولی را با قیمتی صادر می کند که در بازار واردات خارجی کمتر از قیمت در بازار داخلی صادرکننده است. دامپینگ هنگامی رخ می دهد که کالاها به کشوری وارد می شوند و به قیمتی کمتر از ارزش عادی آن ها در کشور صادرکننده آن فروخته می شوند. این تکنیک زمانی اتفاق می‌افتد که کالاها به کشوری وارد می‌شوند و به قیمتی کمتر از ارزش عادی آن‌ها در کشور صادرکننده آن فروخته می‌شوند. اگر دامپینگ باعث آسیب مادی به یک صنعت داخلی شود یا ایجاد آن را دشوارتر کند، ممکن است به یک راه حل ضد دامپینگ نیاز باشد. 

به طور کلی، دو روش دامپینگ وجود دارد : 

1- دامپینگ قیمت به قیمت 

2- دامپینگ قیمت به هزینه. 

در دامپینگ قیمت به قیمت، صادرکننده قیمت محصول را در بازار داخلی افزایش می‌دهد تا سود کمتری را که از کالاهای صادراتی جمع‌آوری می‌شود، تکمیل کند.

 در دامپینگ قیمت و هزینه، دولت محلی با یارانه و مشوق های نقدی دامپینگ را تشویق می کند.

چگونه دامپینگ صورت می گیرد؟ 

دامپینگ با حذف رقابت خارجی از طریق کاهش قیمت یک محصول در آن کشور عمل می کند.

ممکن است به نظر برسد که شرکت دامپینگ با در نظر گرفتن قیمت کمتر، پول زیادی را از دست بدهد. اما در زندگی واقعی اینگونه نیست، زیرا شرکت دامپینگ ضرر نمی کند. اکثر شرکت های چند ملیتی تمایز(تفاوت) قیمت بین المللی را انجام می دهند. آنها بسته به توانایی مشتری هر کشور، یک کالای خاص را قیمت می‌دهند. دامپینگ اغلب موقع ها به عنوان یک تاکتیک ناعادلانه می باشد که بازار را با محصولاتی با قیمت بسیار پایین پر میکند که رقبا نتوانند آن را ادامه بدهند. کشوری که محصولات را تخلیه می کند ممکن است تا زمانی که رقابت از بین برود و قیمت ها به سطح عادی بازگردد و با یارانه به کسب و کار خود کمک کند.

مزایا و معایب دامپینگ

در تکنیک دامپینگ یکسری مزایا و معایب وجود دارد.

مزیت اصلی دامپینگ تجاری، توانایی نفوذ در بازار با قیمت‌های محصول است که اغلب به صورت ناعادلانه بازار را به دست می گیرند. کشور صادرکننده ممکن است یارانه ای را به تولیدکننده پیشنهاد دهد تا خسارات وارده را در زمانی که محصولات کمتر از قیمت تمام شده فروخته می شود، جبران کند. یکی از بزرگ‌ترین معایب دامپینگ تجاری این است که یارانه‌ها می‌توانند در طول زمان بسیار پرهزینه شوند و پایدار باشند. علاوه بر این، شرکای تجاری که می‌خواهند این شکل از فعالیت بازار را محدود کنند، ممکن است محدودیت‌هایی را برای کالا افزایش دهند، که می‌تواند منجر به افزایش هزینه‌های صادرات به کشور آسیب‌دیده یا محدودیت در مقدار واردات یک کشور شود.

مزایا:

  • مصرف کنندگان در کشور می توانند محصولات با قیمت های پایین تر دسترسی پیدا کنند.
  • صادرکنندگان از دولت خود یارانه دریافت می کنند تا با قیمت های پایین تری به خارج از کشور بفروشند.
  • کشور صادرکننده می تواند اشتغال ایجاد کند و پیشتاز صنعت شود.

معایب:

  • بدهی کشور صادرکننده به دلیل یارانه های ارائه شده برای فروش با قیمت های پایین تر در خارج از کشور افزایش می یابد.
  • دامپینگ هزینه بالایی دارد و ممکن است سال ها طول بکشد تا صادرکنندگان با قیمت کمتری بفروشند و رقبا را از کار بیاندازند.

چرا دامپینگ چیز بدی است؟ 

دامپینگ شکلی از رقابت ناعادلانه است زیرا محصولات با قیمتی فروخته می شوند که به طور دقیق هزینه آنها را منعکس نمی کند. برای شرکت های اروپایی رقابت با این امر بسیار دشوار است و در بدترین حالت می تواند منجر به تعطیلی بنگاه ها و از دست دادن کار کارگران شود.

انواع دامپینگ در تجارت بین المللی

1– دامپینگ مداوم

دامپینگ مداوم یعنی زمانی که یک کشور به طور مداوم محصولات را با قیمت کمتری نسبت به قیمت های داخلی در بازار خارجی به فروش می رساند. هنگامی مداوم اتفاق می افتد که تقاضای ثابتی برای محصول در بازار خارجی وجود داشته باشد.

2– دامپینگ معکوس

دامپینگ معکوس یعنی زمانی که تقاضا برای محصول در بازار خارجی کشش کمتری داشته باشد. به این معنی است که تغییرات قیمت بر تقاضا تأثیر نمی گذارد. بنابراین شرکت ها می تواند در بازار خارجی قیمت بالاتر و در بازار داخلی قیمت پایین تری داشته باشند.

3- دامپینگ پراکنده

بسیاری از شرکت ها برای جلوگیری از جنگ قیمت در بازار داخلی و حفظ موقعیت خود، موجودی های مازاد فروخته نشده را تخلیه می کنند. آنها می توانند با از بین بردن ذخایر مازاد رهاسازی کنند یا آنها را به بازار خارجی صادر کنند که در آن محصولات فروخته نمی شود.

4- دامپینگ درنده یا غارتگر

دامپینگ غارتگر شامل فروش کالا در بازار خارجی با قیمتی کمتر از بازار داخلی است. دامپینگ غارتگرانه برای دسترسی به بازار خارجی و حذف رقابت انجام می شود. باعث ایجاد انحصار در بازار می شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *